"อริยสัจ 4" และการเข้าใจปัญหาอย่างแท้จริงแบบ "DESIGN THINKING"

"อริยสัจ 4" และการเข้าใจปัญหาอย่างแท้จริงแบบ "Design Thinking"
กระบวนคิดเชิงออกแบบ หรือ Design Thinking คือ “กระบวนการคิดที่เน้นการทำความเข้าใจปัญหาอย่างลึกซึ้ง เข้าถึงต้นตอที่แท้จริงของปัญหาโดยให้ความสำคัญกับผู้ใช้งาน รวบรวมความคิดเห็นที่แตกต่างและน่าสนใจมาสร้างเป็นไอเดีย พร้อมทั้งลองใช้งานไอเดียนั้นด้วยการสร้างต้นแบบมาทดสอบ เพื่อนำไปพัฒนาให้ดีขึ้นต่อไป” ด้วยคำนิยามนี้มันจึงมีอีกชื่อหนึ่งคือ "Human Center Design" ซึ่งก็คือการออกแบบจากการเข้าใจกลุ่มเป้าหมายอย่างลึกซึ้งนั่นเอง
แนวคิดนี้เริ่มต้นมาจากวิธีการทำงานของนักออกแบบผลิตภัณฑ์ จนเข้ามามีบทบาทในการสร้างสรรค์นวัตกรรมในภาคธุรกิจ แต่ Design Thinking ไม่ได้หยุดแค่นั้น ปัจจุบันได้ถูกนำไปปรับใช้ในทุกศาสตร์ทุกแขนง ทั้งด้านการบริการ สังคม เศรษฐกิจ การเมือง ฯลฯ จนกำลังจะกลายเป็น Skills Set ที่จำเป็นในศตวรรษนี้ด้วยซ้ำไป
จากที่กล่าวไปข้างต้นว่า Design Thinking อยู่ในทุกบริบท วันนี้เราจะมาเปรียบเทียบ Design Thinking กับบริบททางศาสนาพุทธ ซึ่งมีหลายบทความที่เขียนไว้ว่า Design Thinking มีความใกล้เคียงกับหลักอริยสัจ 4 ของพระพุทธศาสนา จะใกล้เคียงกันอย่างไร ลองเปรียบเทียบกันดูนะครับ
หลักอริยสัจ 4 เป็นคำสอนที่สำคัญเรื่องหนึ่งของพระพุทธศาสนา กล่าวถึงความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ ได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค โดยมีความใกล้เคียงกับ Design Thinking ดังนี้ครับ
ทุกข์ = Empathize
คือการเข้าใจว่าอะไรคือปัญห
สมุทัย = Define
คือการค้นหาต้นตอแห่งปัญหา อะไรคือสาเหตุที่แท้จริงที่
นิโรธ = Ideation
คือวิธีการที่ใช้แก้ปัญหา เมื่อเรารู้แล้วว่าปัญหาคือ
ทั้งนี้อาจจะมีไอเดียเกิดขึ้นมากมายในขั้นตอนนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี ยิ่งไอเดียยิ่งเยอะ เรายิ่งมีวิธีการแก้ไขปัญหา
มรรค = Prototype & Test
คือการลงมือปฏิบัติให้ปัญหา
ทั้งหมดนี้ถ้าท้ายที่สุดเรา
แหล่งอ้างอิง : มหาลัย 3 นาที
เรียบเรียงโดย : คุณจีรวัฒน์ เยาวนิช (อาจารย์ต้น)
Facilitator